"เอ็มนั่งมองอาม่าที่นอนหลับป่วยอยู่บนเตียง ความเงียบในห้องนี้ช่างหนักอึ้ง ต่างจากเสียงเอะอะโวยวายที่เขาเคยคุ้นเคยในชีวิตนักแคสต์เกม เขาจำได้ว่าครั้งแรกที่เห็นบ้านหลังนี้ รู้สึกเหมือนเข้ามาในโลกอีกใบหนึ่ง บ้านหลังเก่าที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายของอดีต แต่กลับอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก ความจริงแล้ว เอ็มไม่ได้อยากมาอยู่ที่นี่เลย เขาแค่อยากได้เงินมรดกเท่านั้น แต่เมื่อต้องอยู่ใกล้ชิดกับอาม่ามาก
ขึ้น เอ็มก็เริ่มรู้สึกผิดกับความคิดของตัวเอง อาม่ามักจะเล่าเรื่องราวในอดีตให้ฟังด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน เรื่องราวของครอบครัวที่เคยอบอุ่น เรื่องราวของลูกๆ ที่เธอรัก แต่กลับไม่ค่อยมาเยี่ยม วันหนึ่ง เอ็มเห็นอาม่านั่งมองรูปครอบครัวด้วยแววตาเศร้า เขาไม่เคยเห็นอาม่าร้องไห้มาก่อน แต่ครั้งนี้ น้ำตาของอาม่าไหลอาบแก้มอย่างเงียบๆ เอ็มเข้าไปกอดอาม่าเบาๆ และพูดว่า 'ผมจะอยู่เป็นเพื่อนอาม่านะครับ' ในตอนนั้นเอง เอ็มรู้สึกได้ว่าความรู้สึกของเขากำลังเปลี่ยนไป"
